rojos arte eszenikoetako pieza bat da, bi lan-ildoren arteko elkargunearen emaitza: alde batetik, Espainiako gerra zibilaren gerraosteko garaiko lekukoen ikerketa bat eta bestetik, garaiko kultura-ondare artistikoaren berreskurapena. Ikerketaren asmoa hirukoitza da:

- Belaunaldi baten memoria berreskuratzea, onartzen baitu “ez dela nahikoa hitz egin” belaunaldi berriengana hurbiltzeko diziplinarteko hizkuntza erabiliz.

- Errepresioan zehar bizitza klandestinoa balioestea, figura artistikoen, emakume sortzaileen eta mugimendu homosexualaren bidez.

- Oraingo unea gerraosteko garaiarekin lotzea erreferente berrien, lehen pertsonako esperientzien eta kontakizun artistiko baten bidez, historikoaren osagarria, memoria kolektiboan dauden iruditerietatik abiatuta eraikia.